Ne de güzel karşıladı beni

Ailem, arkadaşlarım… ne de özlemişim meğersem. Çok sevgiiii lalalala

Daha önce yurtdışına çıkmıştım.

Ancak gittiğim memleketler çok daha temiz, düzenli ve sistemliydiler.

Her dönüşümde, havayolu – ev yolu, daha da bir batardı gözüme.

Bugün ise tam tersi bir deneyim yaşayınca,

yargılar dünyası, çok daha komik ve sahte geldi haliyle.

Saolsun canım annem, beni gelince öyle de bir sımarttı ki, neye uğradığımı şaşırdım

– çukulata kokulu şampuan, mmm, ipeksi vücut kremi, mmm, yumuşyumuş oldum.

Yol’da kullandığım kağıt inceliğindeki 10x10cm havlumdan daha önce bahsetmişmiydim hatirlamiyorum (dalga geçme – tek seferde, 5 kişi kurulanabiliyor)

ama eskiden sadece bir ‘havlu’ olan canim annemin o günkü havlusunun lüksü paha biçilmezdi..

Sanırsam 7 öğün de yemek yedim 🙂  En sevdiklerim, nmmm.

Bütün gün canım arkadaşlarım geldiler, gittiler, benden mutlusu yoktu 🙂

ve mutluluğum devam da etti çünkü komiklikler devam etti.

Ertesi gün arkadaşımın nikahına hazırlanmak üzere yaşadığım kuaför tecrübesini daha önce hiç yaşamamış olsam, travmaya girebilirdim. Biri ellerime manikür! biri saçlarımı tarıyor! Neler oluyor 🙂 Saçlarımın o günkü yıkanışını, yakın tüm arkadaşlarım bilir diyim, daha da derine inmiyim 🙂

En bomba kahkaha da, son 2 ayimi ormanda karavanda gecirdikten sonra

Istanbul’a geldigimden, cok degil belki 1 ay geçmeden

Nişantaşı sokaklarında yürürken,

ayağıma klimadan düşen bir damla suya verdiğim ‘ııııyyykkkk’ tepkisinin ardından koptu.

Biz insanlar cidden çok komik yaratıklarız.

Dışardan bize bakanlar baya bir eğleniyorlardır herhalde 🙂