19 yaşında bir kızla tanıştım. Lau. 3 aylık tatilini geçirmeye, arkadaşlarıyla Hollanda’da dedikodu yapmak yerine, Guatemala’ya gelmekten yana kullanmış. 18-20 yaş arasındaki çocuklara ingilizce öğretiyor. Üstelik Guatemala City’de! (ünlem işareti tekin bir yer olmadığından dolayı geliyor). Vakit bulduğu haftasonları da geziyor. Onunla Caye Caulker’da snorkeling turunda tanıştım. Çok da gurur duydum. Lau, Avrupalı olduğu için, yerlilerle olan öğretim farkından bahsetti. Kendisi ne kadar sakin öğretirken, Guatemalalıların ne kadar daha sert ve zorla öğretmeye çalıştıklarını anlattı. Eminim çocuklar çok farklı çıkacaklar. Teşekkürler Lau, hem varlığın, hem de ilhamın için..

Caye Caulker’dan ayrılmak üzereyken, öğlen yemeğini yemek için bir yer arıyordum. Işte o zamanda 60’ını geçmiş Andrew ile tanıştım. Vietnam savaş kurbanı. Devletten aldığı para ile geziyor. Burda bi ev kiralamış, vaktini burda öldürmeye çalışıyor. Her sabah hem fiziksel hem de mental ağrılarıyla uyanıyor çünkü her gece kabuslar görüyor! Saolsun lobster yemeğini benimle paylaştı. Ama daha değerlisi, hikayesini! (Karşılıksız almayı sevmediğimden, gözlüğümü orda unutmam isabet oldu herhalde).