tune in with Davıd Bowie

Açıkçası kendimi biraz garip hissediyorum.

Dünyalar arasında kalmış gibiyim.

Bu Yol’a başlamadan önceki ‘ben’

Yol’daki ben

İlk etap dönüşü tekrar İstanbul’a dönen ‘ben’

NY’daki ‘ben’

Ve tekrar Yol’a çıkan ‘ben’

Nasıl anlatacağımı bilmiyorum

Galiba spirituel kitapların ‘ben’ diye birşey yok derken

Artık ne demek istediklerini daha iyi anlıyorum!

Her bir ortam / çevre değiştirdiğimde biraz afallamamı doğal karşılamam gerek galiba

Bu amuda kalkmaların hepsi başta beni kötü hissettirse de

Biliyorum ki aslında hepsi çok kuvvetli bilgiler içeriyor içinde

O yüzden mutluyum yine de şu gün garip hissetsem de…

Kişiliğimi kaybetmek yerine tam tersine tutunduğum kalıpları, duvarları yıkmak

Kabuk dökmek zor ama sonrası çok güzel olacak biliyorum

Ve sonsuz şükrediyorum her şey için !!

Her his, her korku, her yalnızlık anı için

Sonsuz şükür!